नीज दाटली डोळ्यात , परि घरी कुणी नाही !! ध्रु !!
कसा चिमणासा जीव , कसाबसा रमवला
चार भिंतित धावुन दिसभर दमवला
‘ आता पुरे ! झोप सोन्या..’ कुणी म्हणतच नाही
कशासाठी कोण जाणे देती शाळेमध्ये सुट्टी ?
कोणी बोलायाला नाही…कशी व्हावी कट्टी-बट्टी ?
खेळ ठेवले मांडून … परि खेळगडी नाही !! २ !!
दिसे खिडकीमधुन जग सारे , दिशा दाही
दार उघडुन तरी तिथे धावायचे नाही
फार वाटे जावे परी – मुठीमध्ये बोट नाही !! ३ !!
नीज दाटली डोळ्यात , परि घरी कुणी नाही दूरदेशी गेला बाबा……
- संदिप खरे
No comments:
Post a Comment